In veel beroepen worden er lange diensten gedraaid, soms zelfs van 48 uur. Of dit nu chirurgen, specialisten, vrachtwagenchauffeurs of verkeersleiders zijn, het werk en hun taken heeft altijd prioriteit. Een operatie, bestelling of de landing van een vliegtuig gaat vóór, ongeacht de omstandigheden. Binnen de meeste beroepsgroepen wordt het lichaam niet in acht genomen, laat staan dat er gesproken wordt over de kwaliteit waarin het werk geleverd wordt of het effect van het werk wat we doen op onze omgeving.
Onlangs zijn er nog twee vrachtwagenchauffeurs van de weg gehaald, die 30 uur aan een stuk door gereden hadden. Ze waren aan het slingeren en vormden een gevaar op de weg. Ook binnen ziekenhuizen worden er fouten gemaakt doordat artsen niet alert zijn door oververmoeidheid. Wat zijn de gevolgen als we werk boven de mens stellen, als winst belangrijker is dan welzijn?
Ons lichaam mag altijd op de eerste plaats staan, ongeacht het werk wat we doen. We kunnen op papier een bepaald aantal uren vastleggen, maar is het niet belangrijk dat ons lichaam als maatstaf dient voor een optimaal resultaat? Het geeft ons continu signalen, of we nu opereren of onderweg zijn. Het vertelt ons als we pauze nodig hebben, als we moe zijn en wanneer het tijd is om naar huis te gaan. Het vertelt ons wanneer het dorst heeft, wat het wil eten en ook als we naar de wc moeten. Kortom, ons lichaam is een open boek. Als we dit boek wat meer zouden lezen, heeft dit niet alleen een impact op onze eigen vitaliteit, maar ook op onze productiviteit en werkplezier. Daarbij gaat de kwaliteit van wat we leveren omhoog en zijn we ons veel bewuster van onze omgeving. Een win-win situatie voor iedereen!
Ons lichaam is gemaakt om te werken, houdt van werken, maar niet 24 uur achter elkaar. We hebben allemaal rust en slaap nodig. Dat niet alleen, we hebben allemaal zorg nodig, zorg voor onszelf. En dát graag 24 uur per dag, én 7 dagen per week.